Hartspierziekte of ontsteking van het hart

Ziekten van de hartspier worden, in tegenstelling tot problemen met de bloedtoevoer naar het hart, cardiomyopathieën (CMP) genoemd. Deze aandoeningen zijn dikwijls de oorzaak van hartfalen. CMP’s worden per definitie niet veroorzaakt door een vernauwing van de slagaders (coronaire hartziekte) die de bloedtoevoer naar de hartspier vermindert (ischemie) en leidt tot een verminderde hartfunctie en een hartaanval (myocardinfarct). In dat geval is er sprake van ischemische cardiomyopathie. Echte CMP’s worden daarentegen veroorzaakt door genetische mutaties of door verworven oorzaken zoals infecties, chemotherapie, systemische en auto-immuunziekten of overmatig alcohol- en drugsgebruik. Er zijn doorgaans drie soorten CMP’s.

Gedilateerde CMP betreft patiënten met een verminderde hartfunctie waarbij de linkerhartkamer is uitgerekt.

Hypertrofische CMP duidt op verdikking en verstijving van de spier van de belangrijkste pompkamer, de linkerhartkamer. Aritmogene CMP wordt in verband gebracht met ernstige hartritmestoornissen.

Genetische CMP wordt veroorzaakt door een aangeboren genetische afwijking die de structuur of functie aantast van genen die bepalend zijn voor de ontwikkeling van het hart. Al vanaf de geboorte kunnen er symptomen zijn maar die kunnen ook pas later tijdens de adolescentie optreden. Aangezien deze genetische CMP’s bij relatief jonge mensen voorkomen (gemiddelde leeftijd van 45-50 jaar), vragen de economische en emotionele gevolgen van genetische CMP om speciale aandacht.

De diagnostiek van een CMP moet ook bestaan uit diepgaand onderzoek naar verworven oorzaken (bv. vroegere chemotherapie), genetische counseling en tests, beeldvorming, bloedmonsters en, indien nodig, hartmonsters (biopsies) die in gespecialiseerde centra worden uitgevoerd.

Wanneer is er een vermoeden van een genetisch verworven hartspierziekte?

Een voorgeschiedenis in uw familie van onverklaarbaar hartfalen, hartritmestoornissen, plotseling overlijden, of een andere algemene spierziekte op jonge leeftijd < 55 jaar.
Onverklaarbaar flauwvallen (syncope), kortademigheid (dyspneu), pijn op de borst of een abnormaal elektrocardiogram

Welke diagnostische test kunt u verwachten wanneer u naar een cardioloog gaat voor de diagnose van uw hartaandoening?

Verzamelen van informatie waaronder familiegeschiedenis, recente infecties (ziekte van Lyme, virale infecties), toxische oorzaken (alcohol, chemotherapie, drugsmisbruik), systemische ziekten (ontstekingen, ziekten of klachten in andere organen, waaronder nieren, lever, gewrichten, longen)
Bloedmonsters om de werking van andere organen te beoordelen.
Beeldvorming van het hart: elektrocardiogram (ECG), echocardiografie en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) om de structuur, functie, ontsteking en littekenvorming in het hart te bekijken.

De behandeling van CMP bestaat uit het wegnemen of behandelen van de onderliggende oorzaken (bijv. chemotherapie, alcohol of infecties) en daarnaast het voorschrijven van geschikte geneesmiddelen voor hartfalen. Veelbelovende nieuwe behandelingsmethoden worden onderzocht op basis van diepgaand inzicht in moleculaire veranderingen in het hart. Over het algemeen is de levensverwachting goed, aangezien de meeste patiënten nog jong zijn en meestal geen andere ziekten hebben.

Terug naar Vaak voorkomende hartaandoeningen